Discovering New England

Toen ik in mijn laatste post schreef dat ik mijn blik weer Oostwaarts zou richten voor mijn volgende trip, had ik iets Aziatisch voor ogen, maar mijn vriendschap met Mieke, en haar beurs voor Harvard, hebben me deze keer naar het oosten van de VS gebracht. Hoofdbestemming: Boston, historisch belangrijke stad voor de VS, maar ook stad met massa`s
studenten. We zouden er ineens een road trip van New England van maken, tezamen met een stukje Canada.
De aankomst aan de Amerikaanse douane was alweer een pain in the ass met uitgebreid verhoor (wat hadden we 4 jaar geleden te zoeken in Jordanië? Euh, prachtige archeologische sites, duh!) en deze keer werden alle 10 vingers gescand. Het bleek drukkend warm en vochtig te zijn en de laatste tijd ook ongewoon regenachtig. Tijdens onze eerste 2 dagen verkenden we enkel Cambridge. We startten in het gebouw waar Mieke werkt en zagen er vanaf het dak (15de verdieping) een panorama van Harvard Yard, met oa de memorial hall, waar enkel studenten binnen mogen.
We wandelden er nadien wat rond tot we werden verrast door een plensbui die bijna 2u duurde. Aangezien we een energiedip hadden en geen paraplu, schuilden we in een studentencafetaria. Nadien metro op richting MIT om er het museum te bezoeken. Toen ik in het museum binnenkwam dacht ik dat ik in nerdland was beland (eerste item was een robotarm) maar het bleek allemaal best wel interessant. Ik had zelfs al van Kismet gehoord, de robot die stemintonatie em gezichtsuitdrukkingen kan herkennen.

Verder nog mooie hologrammen die ik hier niet kan posten wegens copyright, een aantal mechanische kunstwerken, en wat over de geschiedenis van MIT. Blijkbaar kan je er nu ook kunstrichtingen volgen. En net zoals in Harvard is het aantal doctoraatstudenten hoger dan het aantal undergraduate studenten. Na ons bezoek gingen we pauseren in een bar (eerste dag was inderdaad erg à l`aise) met een biertje en literatuur en dan door alweer een plensbui terug naar
Mieke.
Die avond waren we uitgenodigd op een feestje van een collega van Mieke die weg ging. Iedereen bracht een gerecht mee (wij drank). Naast een paar lekkere Amerikaanse gerechten, kon ik ook eens proeven van een Columbiaanse reuzemier (in die mate groot dat er wel degelijk restjes van tussen je tanden blijven plakken!).

Op de terugweg liepen we langs Charles river en uiteindelijk lagen we uitgeteld in bed tegen 1u. De volgende voormiddag bezochten we museum voor natuurgeschiedenis van Harvard, dat ook wel indrukwekend was.

Zeerzonnig en warm die dag trouwens. Na afscheid genomen te hebben van Mieke, haalden we onze huurauto op in Downtown. Bleek een witte Kia te zijn. Best wel ok, behalve dat er geen cruise control is. We reden Westwaarts naar Vermont, door de Green Moutains en bleven slapen in Bennington, dat op de grens ligt met de staten Connecticut en NY. Deze ochtend dan nog even rondgereden daar en wat plaatselijke bezienswaardigheden bezocht (memorial monument en old first church) en gemerkt dat ze hier een equivalent hebben voor de kunstkoeien in Bxl, maar dan met elanden (Moose).
De rest van de dag is samen te vatten als: rijden in de plensende regen doorheen de staat NY. Gelukkig wel op autosnelweg maar ik je verzekeren dat het vermoeiend is om 150 km te rijden met een zicht van soms amper 10m. We moesten een geplande wandeltocht afgelasten wegens stortregen. Aan de Canadese grens scheen de zon dan wel weer, maar daar stonden we
40min in de file om de douane te passeren.