De verkenning van het westen wordt een road trip. We verlaten onze guesthouse - de minst goede tot nu toe, met massa's oubollige paardendecoraties - en gaan richting westfjorden. We voorzien om enkel het zuiden ervan te doen, de volledige fjorden zijn half bereikbaar wegens een afgesloten route. Tijdens de dag maken we het fenomeen mee dat zo typisch is voor IJsland: het ene moment zitten we in de sneeuw en het andere moment rijden we door een zonnig groen landschap (het eerste groene gras dat we tegenkomen!). Maar de constante is toch wel water en nog eens water! De wegen in dit land liggen er overigens heel goed bij, nergens putten of scheuren te bespeuren op de geasfalteerde wegen. Zelfs de gravelwegen zijn ok met onze Suzuki. Onderweg liggen alweer prachtige landschappen te wachten achter elk hoekje en we passeren zelfs een scheepswrak. Andere dingen die we onderweg tegenkomen: een wrak van een US vliegtuig, boten in achtertuinen, verlaten containers, golfterreinen (66 in heel IJsland), schapen
en wegenwerken met imposante werktuigen, dat laatste tot groot plezier
van Manten. Als onuitputtelijke bron van moppen zorgt hij trouwens voor
entertainment in de auto. We geraken net niet in het meest westelijke
punt van IJsland, en dus ook Europa, omdat we op tijd moeten zijn voor
de ferry die ons door de Breidalfjordur zal brengen tot Stykkisholmur.
De tocht duurt 2,5u; met de auto zou het een rit van 4u geweest zijn.
Voor de eerste keer hebben we eerder die dag geen logement vastgelegd
via onze gids of de Booking app (heel goeie app trouwens!) dus we boeken
een kamer in het eerste (en enige) hotel dat we tegenkomen en gaan
nadien op zoek naar een bar want het is intussen al na 21u. Ze hebben
geen cafécultuur in IJsland, we drinken dan maar iets in een restaurant.
Op vrijdag plannen we om nog eens een goeie wandeltocht te doen op het Snaefell schiereiland maar dat is buiten het weer gerekend. Guur, nat, koud en wind...veel wind!
Op een bepaald moment waait het zo hard dat ik gewoon mijn autodeur niet open krijg! Het schiereiland heeft ook een gletsjer (Snaefelljokull) met vulkanische activiteit, maar door de mist kunnen we de berg niet zien. Enkel de besneeuwde lavavelden herinneren ons aan de vulkaan vlakbij. Het landschap heeft bij momenten iets onwezenlijks: sneeuw en mist geven de indruk dat je weldra het einde van de wereld zal bereiken. Tal van mooie wandelpaden lopen langs de kliffen en stranden van het schiereiland maar wij zien nougabollen en komen kletsnat terug van elke poging tot een wandeling. Het fototoestel van Manten heeft er zelfs door de nattigheid - hopelijk tijdelijk!- de brui aan gegeven. We drogen nu even op in een koffiehuis annex visitor centre in Hellnar. We eindigen onze dag dan maar in een B&B in Borgarnes, waar we zelf ons potje koken en dineren met uitzicht over...een fjord. Het fototoestel van Manten brengt de nacht door in een pot rijst, dat absorberend zou werken, en werkt gelukkig terug tegen de ochtend.
Zaterdag is Golden Circle dag, dat ligt min of meer op onze terugweg naar Reykjavik. Dat is de toeristische attractie die hier wat uitgebuit wordt, vooral voor toeristen die maar een paar dagen in het land zijn. De cirkel omvat Tingvellir: een openluchtparlement dat reeds in de tijd van de vikings werd gebruikt; Geisir en de Gulfoss waterval. Het is nogal een aanpassing voor ons om tussen een bende toeristen te lopen; wat moet dat niet zijn tijdens de zomermaanden! Tingvellir is niet veel soeps, maar Geisir is toch wel indrukwekkend: verschillende geisers spuiten om de x minuten een krachtige hete waterstraal naar boven, waarna ze weer verder pruttelen/borrelen/sudderen (we vinden het juiste werkwoord niet) tot de volgende uitbarsting.
De temperatuur bedraagt 80 tot 100 graden! Volgende stop is Gulfoss: mooie trappenwaterval met een deftig aangelegd pad ernaartoe. Einde van de dag in Reykjavik, waar we onze spullen eerst in de B&B afzetten en vervolgens de auto droppen. We vinden nadien een supergezellig koffiehuis - daarvan hebben ze er wel veel in het land - met boeken en drinken thee terwijl we de kunstboeken doorbladeren. We eindigen de dag en dus ook onze reis met een heerlijke maaltijd en een paar digestiefkes. Zondag vliegen we terug richting België, in prachtig weer dat ons toelaat nog een laatste blik te werpen op het woeste ijsland.
en wegenwerken met imposante werktuigen, dat laatste tot groot plezier
van Manten. Als onuitputtelijke bron van moppen zorgt hij trouwens voor
entertainment in de auto. We geraken net niet in het meest westelijke
punt van IJsland, en dus ook Europa, omdat we op tijd moeten zijn voor
de ferry die ons door de Breidalfjordur zal brengen tot Stykkisholmur.
De tocht duurt 2,5u; met de auto zou het een rit van 4u geweest zijn.
Voor de eerste keer hebben we eerder die dag geen logement vastgelegd
via onze gids of de Booking app (heel goeie app trouwens!) dus we boeken
een kamer in het eerste (en enige) hotel dat we tegenkomen en gaan
nadien op zoek naar een bar want het is intussen al na 21u. Ze hebben
geen cafécultuur in IJsland, we drinken dan maar iets in een restaurant.
Op vrijdag plannen we om nog eens een goeie wandeltocht te doen op het Snaefell schiereiland maar dat is buiten het weer gerekend. Guur, nat, koud en wind...veel wind!
Zaterdag is Golden Circle dag, dat ligt min of meer op onze terugweg naar Reykjavik. Dat is de toeristische attractie die hier wat uitgebuit wordt, vooral voor toeristen die maar een paar dagen in het land zijn. De cirkel omvat Tingvellir: een openluchtparlement dat reeds in de tijd van de vikings werd gebruikt; Geisir en de Gulfoss waterval. Het is nogal een aanpassing voor ons om tussen een bende toeristen te lopen; wat moet dat niet zijn tijdens de zomermaanden! Tingvellir is niet veel soeps, maar Geisir is toch wel indrukwekkend: verschillende geisers spuiten om de x minuten een krachtige hete waterstraal naar boven, waarna ze weer verder pruttelen/borrelen/sudderen (we vinden het juiste werkwoord niet) tot de volgende uitbarsting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten