Met de shinkansen, de befaamde hogesnelheidstrein, vertrekken we op vrijdagochtend richting Kyoto. Een dikke 500km wordt afgelegd op 2,5u tijd. We logeren er in een budget inn en breiden ons gezelschap uit met Saskia die daags voordien in Osaka is geland. Kyoto is helemaal anders dan Tokyo. Om te beginnen is de populatie er bijna 10x kleiner. Volgens de Lonely Planet is Kyoto zowat het uitstalraam van het land, Japanser dan dat kan bijna niet. Er zijn meer dan 1600 boedhistische tempels en 400 Shinto schrijnen te zien. Ik heb de indruk dat er in verhouding meer auto's zijn, de lanen zijn ook breder en de bebouwing lager. De straten liggen wel loodrecht op elkaar, een beetje zoals in New York. Het is er meer heuvelachtig maar dat komt natuurlijk door de omliggende bergen. We merken ook veel fietsers op. Na de lunch starten we een wandeling ons aangeraden door de reisgids in de buurt van Higashiyama. We bezoeken de Kiyomizu-dera, samen met massa's andere Japanse en Europese toeristen. De meeste Japanners lopen er bij in traditionele klederdracht (kimono, slippers, steeds met kousen!). De tempel is in volle restauratie, op zich is het al straf dat een houten constructie op stelten in de bergen het al bijna 400 jaar uithoudt met al die aardbevingen. Oorspronkelijk is het in de 8ste eeuw gebouwd. We gaan er ook de Tainai-meguri binnen. Dit moet de schoot van een vrouwelijke bodhisattva (= boeddha in wording) voorstellen. We dalen af in het pikdonker en komen aan een grote steen waaraan we een wens mogen doen. Je wordt verondersteld er als herboren uit te komen - het was alleszins zeer deugddoend om 5min in stilte en donker te verblijven. We bewonderen het uitzicht over de stad en zetten onze wandeling verder richting noorden, niet zonder eerst een theepauze te nemen. We slenteren verder door een shoppingstraatje, een park, langs een tempel die al gesloten is (t is al na 17u) en beslissen dat het stilaan tijd wordt voor de apero: een Japans biertje aan een kraam in een park dat er vorige maand prachtig moet uitgezien hebben met de bloesems van de kerselaars. We flaneren downtown in Ponto-cho, het plaatselijke Beenhouwersstraatje, waar we 2 geisha's spotten (t is nog te vroeg op de avond) en er, zoals het echte toeristen betaamt, gaan eten: 3 plateaus met groenten, zeedieren en vlees die we zelf grillen aan onze tafel. Ik die dacht dat ik wel zou afvallen met het Japanse dieet, heb het lelijk mis :-) Gelukkig is het nog een uur wandelen, onder andere via Nishiki markt, naar onze slaapplaats om dat uitgebreide diner te laten zakken.
Op zaterdag huren we fietsen, voor nog geen 7€/dag. Ons doel is om naar Arashiyama, 8km ten westen van de stad, te fietsen. Fietsers en voetgangers delen hetzelfde pad, dat meestal wel breed genoeg is voor beiden. Op weg naar het westen bezoeken we eerst nog het Nijo kasteel, gebouwd in de 17de eeuw voor de eerste shogun (= krijgsheer van de keizer). We zien er prachtige schilderingen op de schuifwanden en een indrukwekkende tuin, waar tuinmannen net zeer meticuleus een boom aan het opkuisen zijn (letterlijk: met een ladder de verflentste blaadjes en takjes weghalen). Onze lunch is een kom noodles in een donkere show cooking tent, waar de chef er plezier in schept om de kommen van de gasten in de fik te steken. Nadien naderen we eindelijk het hoogtepunt van onze dag: de 14de eeuwse Zen tuinen van de Tenryu-ji tempel, het befaamde bamboe bos en de tuinen van een acteursvilla. We staan in volle bewondering voor de details in de tuinen: struiken en boompjes in allerlei kleuren die doelbewust in die combinatie gepland werden, perfect geharkte kiezeltuintjes, vijvertjes met koi vissen, afgeborstelde paden (letterlijk!), overal mos in vijftig tinten groen - jullie zouden jullie ontmosser wegsmijten bij het zien van deze tuinen. Werkelijk een streling voor alle zintuigen, als je de thee die we er konden nuttigen mee in beschouwing neemt! En je komt er helemaal zen uit...
Het zen gevoel verdwijnt wel wat wanneer we beseffen dat we op tijd onze fiets moeten terugbrengen en we bij momenten niet goed weten waar we precies zijn (de toeristenkaarten zijn onvolledig en foutief geschaald). We eten in onze straat, zeer goedkoop en ik proef er mijn eerste Japanse whisky.
Zondag huren Ann en ik opnieuw een fiets terwijl Saskia de dag in een onsen (= warmwaterbad) doorbrengt. Deze keer gaan we oostwaarts en we duiden onze route met stift aan op de kaart. In prachtig weer fietsen we op brede paden - er is weinig verkeer zoals een zondag bij ons. We bereiken na 40min onze eerste bestemming: de Nanzenji tempel, waar we een theeceremonie ondergaan (dat houdt veel buigen in en 2 keer draaien aan de theepot) met zicht op een watervalletje, met de bedoeling helemaal zen te worden. We bezoeken ook een prachtige villa met tuintje waarlangs je kan zitten om gewoon te kijken naar het tuintje. Nadien rijden we het zogenaamde filosofenpad af met de fiets. We nuttigen een heerlijke en goedkope lunch off road. De chef geeft ons aanwijzingen hoe we de sushi moeten eten en geeft ons ook zijn kaartje.
We zetten vervolgens onze weg verder richting westen, naar de Ryoanji tempel aan de andere kant van de stad. Ook daar bezoeken we een mooie villa met tuintje met 15 stenen, om meditatief naar te kijken. De tuintjes weerspiegelen de Japanse drang naar orde, netheid en schoonheid die we ook in andere omstandigheden al gezien hebben. Verder naar de Kinkakuji tempel, dat vroeger buitenverblijf was van een shogun. De tempel is volledig met goud bezet! Er zijn heel veel toeristen en we lopen met de stroom mee rondom de tempel en de vijver. Onze laatste stop voor de dag is de Daitokuji tempel waar ook prachtige tuinen zouden te zien zijn maar die zijn al gesloten. We kunnen wel fietsen door het complex en genieten er van de rust. Aan de uitgang zien we een cafeetje met terras en besluiten we een biertje te drinken. Heel toevallig zijn we ook getuige van een optocht van jongeren die onder andere een draakvermomming dragen. De draak komt tot bij ons en maakt aanstalten om ons hoofd eraf te rukken - dit zou geluk brengen. De optocht is nog maar net gepasseerd of wie komt daar aangewandeld?! Saskia!! Wat een onwaarschijnlijk toeval! Een uurtje en nog een biertje later, en nadat we onze belevenissen van de dag hebben uitgewisseld, springen Ann en ik op de fiets en zet Saskia haar tocht verder. We moeten nog stevig doortrappen om op tijd bij de fietsverhuurder te zijn 7km verderop. Een ware topdag vandaag! We beseffen dat 3 dagen eigenlijk te weinig was voor Kyoto, we hadden nog zoveel meer willen doen.
Enkele dingen die ons opvielen:
- Japanners zijn allesbehalve ecologisch als het op verpakkingen aankomt. Op restaurant bijvoorbeeld is je servet steeds verpakt. De stukken cake die we op de trein aten waren dubbel verpakt.
- We zien enorm veel dubbelgeplooide oude dames. We hebben geen idee hoe oud ze zijn (100??) maar osteoporose is hen hier precies ook niet vreemd. Of misschien is het van al dat buigen...
- ...want gebogen wordt er! Of het nu de dienster van het restaurant is die ons uitzwaait of de controleur op de trein die de wagon binnenkomt, beide gebeurtenissen gaan gepaard met één of meerdere buigingen.
- Overal zijn paraplus te verkrijgen, de Japanners zijn dus goed voorzien op plensbuien. Wij hebben tot nu toe zeer veel geluk net het weer
- We zien enorm veel dubbelgeplooide oude dames. We hebben geen idee hoe oud ze zijn (100??) maar osteoporose is hen hier precies ook niet vreemd. Of misschien is het van al dat buigen...
- ...want gebogen wordt er! Of het nu de dienster van het restaurant is die ons uitzwaait of de controleur op de trein die de wagon binnenkomt, beide gebeurtenissen gaan gepaard met één of meerdere buigingen.
- Overal zijn paraplus te verkrijgen, de Japanners zijn dus goed voorzien op plensbuien. Wij hebben tot nu toe zeer veel geluk net het weer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten