Fruit in Fresno

De volgende ochtend vertrokken we voor een nieuwe rit van een 380-tal km. Onze belangrijkste bezienswaardigheid voor die dag was Sequoia park, aka het park met de grote bomen :)
Na het bijna onvreetbaar voedsel van de avond ervoor, wilden we ons daar echt niet aan een ontbijt wagen, dus gingen we eerst op zoek naar een plaats in een nabijgelegen dorp om te ontbijten. We werden er aangenaam verrast door eitjes, spek, worstjes, aardappelen en pancakes met Maple sirup. En dat op een terrasje...onze dag kon niet meer stuk. Het zou alleszins niet de laatste keer zijn dat we dat op het menu kregen voor ons ontbijt!
Onderweg, bij Oakhurst, bezochten we een soort mini-Bokrijk van ginds. Er stonden een paar huizen uit de jaren 1870. Was wel eens interessant en een goede reden om de beentjes te strekken.

Op de middag stopten we aan een kruispunt niet ver van Fresno, in de vruchtbare San Joaquin Valley.

Daar stond een fruitboer die perziken, nectarines, pruimen en druiven verkocht. We kochten ons van alles een beetje en lieten het ons welgevallen. Blijkbaar waren er al veel bezoekers voor ons geweest, getuige de paal met visitekaartje. 'k Heb het mijne er dan ook maar tussen gehangen (foto).



Het fruit smaakte heerlijk! (wat wil je, met al die zon).

Hoge bomen vangen veel wind....Sequoia national park.
In dit park huizen reuzen: enorme Sequoia bomen bezetten er de Giant Forrest (de naam zou zo uit een Harry Potter boek kunnen komen), met als hoogtepunt (letterlijk dan) de General Sherman Tree. Deze boom is toch wel even het vermelden waard: hij zou tussen de 2300 en 2700 (!) jaar oud zijn, heeft een diameter aan de basis van bijna 12m (!!!) en de diamater van de breedste tak is 2m. De boom is niet de grootste ter wereld, maar bezit wel het grootste houtvolume en wordt daarmee beschouwd al het grootste levende wezen op aarde. Indrukwekkend dus. Ik heb massa's foto's getrokken in dat park, maar achteraf gezien geven ze maar een fractie weer van de realiteit...een breedbeeldlens was hier wel handig geweest!
Op bovenstaande foto zie je nog net wat mensen naast de boom, om een idee te geven van de proporties.

Het park krioelde trouwens van de squirrels (mini eekhoorntjes, maar zo zouden we er nog veel zien doorheen het land) en andere fauna zoals herten en muggen. Die vonden, ondanks mijn hemd met lange mouwen, toch hun weg naar mijn vel!
De weg uit het park door het bos en nadien langs de flanken van de bergen was wel mooi, maar lastig: opletten voor overstekende herten en veel haarspeldbochten. We stopten regelmatig om te genieten van de prachtige zonsondergang.

Onze reis voor die dag eindigde in Visalia. We mochten nog net binnen in het restaurant van het hotel om 21u15. Het begon ons toen te dagen dat de Amerikanen gewend zijn om vroeg te eten en hun restaurants dus ook vroeg te sluiten! Tijdens onze hele reis hebben we trouwens in geen enkel restaurant gegeten dat later open was dan 22u. Niet echt handig dus als je een hele reis afgelegd hebt tijdens de dag en vrij laat toekomt in het hotel.