De volgende ochtend kregen we een armieterig ontbijt -het was 'continental' en inbegrepen in de prijs van het hotel: een paar toastjes, confituur, appelsiensap, appelsienen en daarmee moesten we het maar doen. Die Amerikanen moeten nogal een gedacht hebben van ons Europees ontbijt.... Zij hebben alleszins geen honderd verschillende broodsoorten zoals je bij ons vindt en bovendien kennen ze geen choco! Jaja, ik heb daar nogal moeten afkicken...
Maar bon, we lieten Bryce achter ons....
...en stelden de GPS in op Page, zo'n 250 km verder.
Onze volgende halte werden Coral Pink Sand Dunes.
Waar ook mooie bloemen huisden...
Aangezien we 's ochtend amper gegeten hadden (naar Amerikaanse normen toch), waar we deze week wel genoodzaakt om een middagmaal te nemen. Dat deden we in Kanab, weer een mormonenstad. Bljkbaar hebben de mormomen ook een verbod op grote maaltijden ingevoerd, want we kregen hier maar een heel klein beetje te eten...
Enfin, onze toch ging voort naar Lake Powell en de Glen Canyon Dam.
Dit was vroeger dus een canyon, waarin de Colorado river stroomde. Aangezien dit voor overstromingen zorgde, werd een dam gebouwd op de rivier. Voor de dam ontstond zo Lake Powell. De dam wordt o.a. gebruikt om elektriciteit op te wekken.
We zijn even tot aan de oever gewandeld en hebben even de voeten afgekoeld in het frisse water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten