Relaxen aan de kust

Het einde van de reis begon stilaan te naderen: we vatten onze voorlaatste dag aan met als eindbestemming Monterey. Het was opnieuw aangenaam rijden langs de kust...de auto raakte stilaan gerodeerd (hij had 7000 miles bij 't begin en we zaten intussen aan 10.000 miles) en er was goeie muziek op de radio. Doorheen heel de reis vonden we wel regelmatig een goeie rockzender...blijlkbaar houden ze in de VS wel van Led Zeppelin en Metallica :) Je moet er natuurlijk wel de minutenlange reclame bijnemen tussendoor. Een reclame kan daar een volle minuut duren!
We stopten eerst in Morro Bay waar we wandelden langs de Embarcadero ('den dijk')


Het krioelt aan de Westkust trouwens van de pelikanen. Niet makkelijk om er zo eentje te trekken, maar onderstaande foto is wel redelijk gelukt.
In de VS geraak je heel makkelijk aan een krant op straat. Gewoon wat geld in zo'n bakje gooien en de krant nemen.

We stopten nadien in Carmel, een stadje waar Clint Eastwood nog burgemeester was geweest. Vroeger was het een kunstenaarsgemeenschap, maar daar blijven nu alleen nog chique kunstgallerijen van over. Voor de rest zijn het er allemaal peperdure boetieks. We zijn wat winkels binnengelopen maar hadden er al snel genoeg van. Dan maar verder naar Monterey!
Daar konden we genieten van een zonsonergang met prachtige kleuren, die natuurlijk niet echt pakken op mijn fototoestelletje...
Op de bovenstaande foto werd op de boot rechts net vis gelost. Sardienen geloof ik.
We wandelden verder richting restaurants. Die deden er alles voor om klanten te lokken door hun indrukwekkendste gerechten op een tafel buiten tentoon te stellen en door de mensen een hapje aan te bieden. Mijn reisgenoten ontdekten op die manier de Clam Chowder, een soep die blijkbaar een specialiteit is van de Pacific coast en heel erg bij hen in de smaak viel. Die avond heb ik de lekkerste maaltijd van heel de reis gegeten: een tong (sole) die gepanneerd was in kokosschilfers, met aubergines en met een limoensausje. Superlekker! Het water loopt me weer in de mond door erover te schrijven. En daarbij een lekker Chardonnayke...op culinair vlak kon de avond niet meer stuk!